InnovatiefOrganiseren.nl

Eens, Leon. Hoewel rechten en plichten nogal streng klinkt. Ik heb het liever over vrijheid en verantwoordelijkheid

Leuk artikel en goed geschreven, Ben.

Zelforganisatie of zelfsturing betekent rechten en plichten blijkt maar weer. Althans, dat is mijn interpretatie :-)

Dank voor je reactie, Leon. Ik denk daarop het volgende:
1. het is een misverstand dat zelforganisatie of zelfsturing geen leiding of sturing kent. In tegendeel: de sturing vanuit je mede-teamleden is waarschijnlijk strenger en invloedrijker dan vanuit een functie.
2. ook is het m.i. een misverstand dat organisatie een gezamenlijk belang dienen. In tegendeel: ze dienen meerdere belangen tegelijk, en dit reduceren tot 1 gezamenlijk belang is daar een miskenning van.
3. anarchie, chaos en machtsmisbruik zijn niet voorbehouden aan niet-gereguleerde omgevingen. In tegendeel: ze tieren ook welig in gemanagede organisaties. Dan is het handig om afspraken met elkaar te maken, maar de vraag is: wie bepaalt dat?

Ik denk dat er altijd iets of iemand dient te zijn dat/die zorgt voor doelbinding en het dienen van het gezamenlijk belang. Hoe we dat noemen (manager?) is niet belangrijk.

Toen internet opkwam was de belofte dat het een soort Utopia zou worden. Regels waren niet nodig en iedereen was gelijk. Maar kijk eens wat een puinhoop het is geworden. Anarchie, chaos en machtsmisbruik vieren hoogtij. Een inhaalslag via wetten en regulering moet dan weer enigszins orde op zaken stellen. In dit geval door overheden. Overheden als de managers van het internet.....

Harari schrijft in zijn boek Homo Sapiens dat het succes van de mens verklaard kan worden door zijn vermogen om de krachten te bundelen onder een idee, een mythe, zoals de organisatie, een land, of een geloof. Ook al hebben wij niet de scherpste tanden, kunnen wij niet het hardste rennen of het beste klimmen, dat vermogen maakt ons haast onoverwinnelijk. De keerzijde daarvan is wel dat we in die mythe gaan geloven, en daardoor de gekste dingen doen (denk aan oorlogen voeren over een stukje land).

Hoi Ben,

Semler heeft wel meer geroepen/gezegd dat niet klopt. Dat blijkt ook uit onderzoek naar de veerkracht van grote organisaties hier op managementsite gepubliceerd:
https://www.managementsite.nl/veerkracht-grote-organisaties-1

Dank voor je commentaar, Hans. Maar Senseo en de CD? Dat zijn toch wel voorbeelden met een enorme baard, daar kun je echt niet meer mee aankomen, Hans. En de vertaling naar organiseren gaat mank, want werk is geen product, maar veel meer een beleving. Hoe ervaar je je werk? En ik ben bang dat veel programma's om het werk 'beter te maken' eerder bijdragen aan de burn-out epidemie dan dat het helpt.

Iedereen die zich wel eens in innovatie heeft verdiept of bij innovatie-projecten betrokken was weet: die gaan nogal eens radicaal fout, zijn vaak minder profijtelijk, maar soms maak je een klapper ...
Bij innovatie is het eigenlijk niet het doel om vreselijk innovatief of creatief te zijn, maar om iets te bedenken waar (meestal) klanten zo blij van worden dat ze jou grif betalen. Neem de Senseo met de pads of de CD.
Vertaald naar organiseren: de klanten van het organiseren zijn de medewerkers en die verdienen volgens de WRR 'beter werk' (zie rapport: Het betere werk, De nieuwe maatschappelijke opdracht). En voor een nieuwe opdracht is innovativiteit nodig: dus innovatief organiseren om werk beter te maken. Een soort vaccin tegen de burn-out epidemie.

Mooie uitleg, Leon!

Prima initiatief!
Deed me denken aan dit boek (vanwege de titel):
https://www.managementboek.nl/magazine/recensie/12458/innovatie-f-organiseren-manpo700