@Phonedog

Een opmerkelijk bericht in De Volkskrant van vandaag. Amerikaanse blogger Noah Kravitz twitterde gedurende vier jaar als @phonedog_noah voor de telecomwebsite Phonedog.com. Hij verzamelde daarmee 17.000 volgers. Toen hij in oktober 2010 dit bedrijf verliet schakelde hij op Twitter over op @noahkravitz en nam zijn volgers mee. Volgens Kravitz had Phonedog daarmee ingestemd. Het bedrijf heeft nu toch gerechtelijke stappen genomen om €285.000 aan schadevergoeding van Kravitz. Dat is €1,90 per maand per volger.

Als je het mij vraagt is dit een knap staaltje oude reflexen die de nieuwe wereld in hun greep willen krijgen. Hopeloos! Het wordt spannend of Phonedog zal winnen en juristen verheugen zich al over de jurisprudentie die deze zaak zal genereren over het ‘eigendom’ van social media. Het kan zijn dat het bedrijf deze slag zal winnen, maar voor mij is zonneklaar dat zij – en velen met hen- op termijn hopeloos zullen falen.

Phonedog - what's in a name - laat in een toelichting weten: “wij beschermen op agressieve wijze onze klantenlijst, vertrouwelijke informatie, intellectueel eigendom en merknaam”. Het zegt de volgers van zijn voormalig werknemer te beschouwen als een klantenlijst. Omdat deze lijst in ‘tijd van de baas’ is opgebouwd moet het worden beschouwd als investering van Phonedog en dus hun eigendom.

Rare jongens, die mensen bij Phonedog. Sinds wanneer ben ik als volger eigendom van een degene die ik volg? Wat heeft dit te maken met vertrouwelijkheid, aangezien iedereen kan zien wie ik volg? Hoezo intellectueel eigendom? De stukjes tekst van 140 tekens die ik op Twitter lees zijn nooit (eventueel een haiku uitgezonderd) iets intellectueels. Kravitz gebruikte het twitteraccount bovendien om diensten van Phonedog onder de aandacht te brengen, maar óók voor persoonlijke tweets. Hoe maak je dan onderscheid tussen ‘klantenlijst’ en ‘persoonlijke lijst’? En aangezien Noah Kravitz nu onder zijn eigen naam tweet zie ik het probleem met die merknaam ook niet zo.

Het wordt nog vreemder als je de schadevergoeding nog eens goed overdenkt. Het bedrag van €1,90 per volger lijkt niet veel, maar voor een ‘schot hagel’ medium als Twitter lijkt het me toch exorbitant. Zelfs in het claimgekke Amerika, waar onlangs een een man, die een gruwelijk misdrijf had gepleegd, tot een schadevergoeding van 150 miljard dollar werd veroordeeld door een civiele rechter. In de V.S. is iets blijkbaar pas van waarde als het in geld kan worden uitgedrukt denk je dan.

Om te beoordelen of die € 1,90 ergens op gebaseerd is zou je moeten kijken of die volgers van Kravitz het bedrijf Phonedog door te tijd heen wat hebben opgeleverd. Of zijn tweets de doelgroep ook echt bereikten. Dus hoe veel volgers lazen een bepaald bericht en ondernamen directe een – voor Phonedog positieve – actie? Ik schat de slagingskans niet erg hoog, vooral ook omdat die 17.000 volgers wel iets beters te doen hebben dan constant berichten van Phonedog volgen. Bovendien hebben tweets over #gratis, #free, #premiumoffer, #aanbieding etc… een veel breder publiek dan alleen volgers. Daarvoor hoef je alleen op hashtag te kunnen zoeken.

Ondertussen kost deze actie Phonedog natuurlijk alleen maar klanten. En volgers natuurlijk ;) Het zou helemaal interessant worden als Kravitz nu wordt ingehuurd door een ander telecombedrijf om ‘zijn’ volgers. Het zijn er inmiddels 24.000. Het eigen twitteraccount van Phonedog heeft er 'slechts' 15.000.

Het bericht over Kravitz en Phonedog opent wel perspectieven voor een simpele twitteraar zoals yours truly. Werkt u als marketeer bij een groot bedrijf? Snapt u niets van social media maar heeft u wel te veel geld? Dan mag u mij benaderen om volger te worden! Ik vraag een schappelijk tarief: slechts €0.10 per maand per account. Dat verdient u weer makkelijk terug.

Het lijkt me heerlijk om ook eens slapend rijk te worden !! U moet zich dan wel in groten getale bij mij melden. Stelt u zich op in rijen van tien via @edwinlambregts.