U kent ze allemaal uit de omgeving van familie, vrienden en kennissen. Ze gaan met een vwo- of havodiploma op zak een jaartje of wat de wijde wereld in...
Mijn neef is zo iemand. Overal waar hoge golven zijn, is hij geweest: Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Amerika. Jaloersmakend. Twee keer heeft hij geprobeerd een universitaire studie te beginnen. Dat is niks geworden en nu probeert hij aan de slag te komen met een computerbedrijfje. Een leuke jongen die nog niet zo goed weet wat hij wil worden. Eerst het avontuur.
In de gemeentelijke boekhouding wordt mijn neef niet geregistreerd als voortijdig schoolverlater. Zijn generatiegenoten met een vmbo-diploma wel. Ook al gaan zij direct na de middelbare school verder in het onderwijs, zij houden dat stempel in alle registraties. De overheid houdt hen nu nauwlettend in de gaten. Wee het moment, dat zij het even niet weten of een verkeerde keus maken. Zij verschillen in menselijk opzicht niet veel van mijn neef. Ook zij hebben hun draai nog niet gevonden en zoeken soms het avontuur.
Voortijdig schoolverlaten is een maatschappelijk probleem. Wij hopen binnenkort aan de hand van Amsterdamse gegevens meer te zeggen over de kronkelwegen en valkuilen van leerlingen en studenten in de beroepskolom. Heel interessant kan ik nu al zeggen. Maar laten wij niet doen alsof voortijdig schoolverlaters een ander soort mensen zijn.
Sjoerd Karsten
Expertisecentrum Beroepsonderwijs
Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren
Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)
Word een pro!
SCHRIJF MEE >>