Know-How versus Know-Now

De WRR heeft het rapport "Innovatie vernieuwd" uitgebracht. De onderzoekers zijn kritisch over de manier van denken van het Innovatieplatform. Daardoor is NL de lantaarndrager van de innovatieliga geworden. Er moet veel meer durf en gekte komen, daar is een mentaliteitsverandering voor nodig, stellen zij. Hoe komt het dat Nederlanders kennelijk banger zijn voor innovatie dan de rest van de wereld? Zou het met onze cultuur van dijkenbouwers te maken kunnen hebben? Steken we telkens als een nieuw idee dreigt door te breken de vinger in de dijk?

Ik ben secretaris geweest van het Des Indes Ruimteberaad, een praatclub van topmensen. Een geregelde klaagzang van ondernemers en onderzoekers was dat NL geen conceptuele visie heeft van waar wij naartoe willen. Veel innovatieve ideeën worden daardoor om zeep geholpen doordat iedereen die meent wat deskundigs te zeggen te hebben zich met de merites gaat bemoeien. Binnen de kortste keren heeft elke groep van techneuten of ambtenaren een kokerstelling betrokken, het hogere doel doet er niet meer toe, eigenbelang en eigendunk prevaleren. Dit alles onder het mom van zorgvuldigheid. Het credo "better roughly right than exactly wrong" is aan Nederlandse beleidsmakers en bestuurders niet besteed.
Voor het schrijven van een boek over brainstormen heb ik onderzoek gedaan naar de werking van de hersenen. Daarbij ben ik gestuit op een wezenlijk verschil in de werking en het functioneren van de beide hersenhelften. De linker hersenhelft 'denkt' analytisch 'na' en werkt met taal, de rechterhelft 'bedenkt' holistisch en werkt met beelden. Zintuiglijke en emotionele gewaarwordingen worden eerst door de rechter hersenen verwerkt tot een caleidoscoop van ideeën en gevoelens over het hier en nu ('know-now'). Dit ruwe pakket gevoelens en ideeën wordt doorgeseind naar het linker brein dat het geheel verstandelijk gaat ontrafelen op basis van aanwezige kennis en ervaringen, en het denkresultaat uiteindelijk projecteert naar de toekomst in termen van mogelijkheden en prioriteiten ('know-how').

Tegen de tijd dat dat bij beleidsmakers en technologen gebeurt is van de oorspronkelijke potentie vaak weinig meer over. Om dat te veranderen is geen mentaliteitsverandering nodig, maar dat we minder methodisch nadenken en meer ruimte geven aan het intuïtieve bedenken van het creatieve deel van ons brein. Meer in beelden en visies dan in nota's en rapporten. Minder IQ en meer CQ, zogezegd.

Wij kunnen de omstandigheden zelf veranderen in plaats van ons aan veranderende omstandigheden aan te moeten passen. Daarom bepleit ik geen mentaliteitsverandering maar een verschuiving van aandacht: minder knowhow en meer knownow. Laat de dijk tussen rechter en linker brein, tussen nadenken en bedenken, maar lekken. Better roughly right than exactly wrong...

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Marjolein Hins
Lid sinds 2019
Dag Johannes,
Wat een goed stuk en hoe verhelderend. En weet je, zal ik je wat leuks vertellen, mijn ervaring is dat de zaken i.s.m. de rechterhersenhelft vaak eindigen op een hoger en 'doordachter' niveau dan dat ze alleen met de linkerhersenhelft zijn gemaakt.
Dat doet de mens nog eens nadenken..... want wij vinden papiertjes en diploma's nog steeds vaak zo belangrijk.... is dat dan wel zo? En zouden wij niet eens anders naar onszelf moeten (of mogen?) gaan kijken en onszelf wat meer speel-ruimte mogen geven?
Hartelijke groeten,
Marjolein
Rob Veldt
Helemaal mee eens Johannes!

Er mag meer intuïtief gedacht worden en zowel individuen als organisaties zouden kunnen proberen meer open te staan voor het halen van inspiratie uit spontane spinsels.

Brainstorming en out-of-the-box denken zijn essentieel voor innovatieve onderscheiding. Men heeft echter snel de neiging zichzelf te serieus te nemen en uit een soort zelfbehoud in de linker hersenhelft te kruipen. Daar kan men een veilig schild opwerpen... Men mag best meer vertrouwen hebben in de creatieve bijdragen die zij in staat zijn te bieden. Dit lijkt mij een belangrijk aandachtspunt. Stoppen met afstraffen van vernieuwende ideeën; ook ideeën welke niet (direct) toepasbaar zijn bevatten vaak grote waarde door een nieuwe kijk op materie!

Ik heb op <a href="http://www.cash4idea.com/" rel="nofollow">www.cash4idea.com</a> een poging gewaagd om een laagdrempelige vorm van creatieve kennisdeling te initi&euml;ren. Reacties zijn zeer positief en de potentie is nog groot!
Erwin Rooze
Ik zie het eerder van Know-How naar Do-Now, aangezien de analyse is dat Nederland volgens de OECD aan een &#039;Dutch paradox&#039; lijdt:&nbsp;&ldquo;an excellent record in knowledge <em>creation</em>, but a mediocre record in innovation activity, which is defined as the successful <em>development </em>and <em>application </em>of new knowledge in new product and/or processes&rdquo;.

Het probleem is dat we te weinig doen met onze mooie kennis en dan is&nbsp;brainstorming en out-of-the-box denken geen oplossing. Het rapport lees ik als een steun in de rug voor &quot;innovatief organiseren&quot; aangezien het meest directe voorstel is om de samenwerking tussen partijen te stimuleren.

Een schrijnend voorbeeld kwam ik tegen bij een PhD career event, alwaar een prijs werd uitgereikt voor de beste dissertatie van het jaar. De winnaar had via een inventie een methode bedacht om met een rendement van 90% waterstof te winnen uit biomassa met behulp van bacterien. De huidige stand in de industrie was dat men niet boven de 30% uitkomt. Deze jongeman werkt nu aan een Australische universiteit, terwijl we hem beter hier aan het werk zouden kunnen hebben in het realiseren van een succesvolle toepassing!!
Johannes Veerenhuis-Lens
Auteur
Ik ben het grotendeels wel met Erwin eens en dat geeft mijn column ook wel weer denk ik. De onuitroeibare poldercultuur leidt tot de verheffing van de middelmaat tot maat. Kijk naar de wanstaltige eenheidsworsten die deftig Vinexlocaties worden genoemd. Het vasthouden, laat staan het ontwikkelen van een gemeenschappelijke visie door precompetitieve samenwerking is ons vreemd. De discussie binnen het Innovatieplatform wordt gedomineerd&nbsp; door denken vanuit specifieke belangen in plaats van het algemeen belang. Een voorbeeld: terwijl wij de voorlopers en uitvinders zijn van tal van civieltechnische innovaties&nbsp; (kijk maar eens op <a href="http://www.curnet.nl" title="Bouwen aan de toekomst van Nederland" rel="nofollow">www.curnet.nl)</a> hebben we voor de bouw van de nieuwe luchthaven van Hong Kong in zee bijvoorbeeld alleen maar mogen baggeren en zand opspuiten. Mijn pleidooi voor een paradigmaverschuiving naar know-now moet niet worden begrepen als &quot;nog meer brainstormen en out-of-the-box denken&quot;, maar als een pleidooi voor innovatie van het Innovatieplatform.
Erwin Rooze
Johannes, je hebt gelijk dat&nbsp;blokkeringen&nbsp;uit eigenbelang in Nederland aan de hand is, met name bij ambtenaren (kokers). In ons platte Nederland kennen we minder &quot;Frans&quot; autoritair bazengedrag en &quot;Engelse&quot; herenclubs waarin veel wordt voorgekookt. Dat heeft voordelen, maar ook nadelen.&nbsp;Dit betekent in mijn ervaring dat wij&nbsp;bij het vertalen van een visie naar&nbsp;te nemen acties in overheidsland veel meer divergeren tussen organisaties en op allerlei detailniveaus&nbsp;en dat hieruit weer blokkades voor ondernemers voortkomen die dan veiligheidshalve&nbsp;laten liggen. Aanstaande vrijdag heeft in Utrecht een promotie plaats waarin dit erg duidelijk naar voren komt, zo begrijp ik uit het korte optreden van de promovenda op Radio 1.
Innovatie in het nieuws, zomerspecial 2008 (1)
[...] onderzoek van het CBS kwam tot dezelfde conclusie (zie hieronder). Recentelijk schreef de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid een rapport over het innovatiemanco. Volgens Paul Vlaar en Mark Schröder legt de WRR in zijn [...]
Saskia op de Weegh &raquo; know-now
[...] hele artikel Know-how versus know-now. June 5th, 2008 | Tags: know-now, loslaten, rechter hersenhelft, vernieuwen | Category: blog | [...]