In eerdere artikelen in deze rubriek heb ik aandacht besteed aan het fenomeen “langer werken voor hetzelfde geld” (zie hier en hier). Langer werken lijkt op weg een trend te worden, zeker in bedrijfstakken die gebukt gaan onder het juk van de internationale concurrentiedruk. Is langer werken echt de enige oplossing?

Het Nederlandse subsidiebeleid kan veel effectiever en efficiënter. Dat stelt onderzoeker Koert van Buiren in zijn opiniestuk in het Financieele Dagblad van 9 augustus. De overheid gaat volgens hem te veel op de stoel van de banken zitten en richt zij zich te weinig op het falen van de markt.

Ineens was daar een nieuwigheid in CAO-land: de afspraak bij sanitairproducent Villeroy & Boch in Roden om de werkweek twee uur te verlengen zonder extra loon (FD, 03/08/06). Vakbonden De Unie en CNV Bedrijvenbond haasten zich om te zeggen dat het hier een unieke afspraak betreft in een unieke situatie, bang dat ze zijn voor precedentwerking en “besmetting” van sector-CAO’s met het ‘langer werken voor hetzelfde geld’ virus. Bovendien gaat de afspraak gepaard met een werkgelegenheidsgarantie van vijf jaar.

Sociale innovatie. Slimmer Werken. Innovatief Organiseren. Allemaal termen die gebruikt worden om aan te geven dat concurrentievermogen, productiviteit en nieuwe producten niet vanzelf uit de lucht komen vallen, maar dat er een specifieke organisatorische context en stijl van leiding geven nodig is om vernieuwing en verbetering een kans te geven. Wat is voor mij sociale innovatie, ofwel innovatief organiseren?

In een vorig artikel met de titel “stand van zaken innovatie: veel octrooien, maar weinig resultaten” gaf ik aandacht aan de innovatieparadox. Dit naar aanleiding van het onderzoeksrapport “Het Nederlandse ondernemingsklimaat in cijfers 2006” van het CBS. Alle ingrediënten voor een innovatieve economie zijn in Nederland aanwezig, maar de resultaten laten te wensen over. Volgens mij komt dit door een gebrek aan sociale innovatie. Wat vindt u?

De komkommertijd is bij uitstek de periode waarin je als maatschappelijke organisatie extra aandacht kunt trekken met nieuwe ideeën. Ik schrijf hier met opzet ‘nieuwe ideeën’ en niet ‘proefballonnetjes’. Het is namelijk nog niet duidelijk hoe hard de FNV Vakcentrale zich wil maken om het idee van de privatisering van de WW gerealiseerd te krijgen.

“Ik weet dat u onlangs een aantal publicaties hebt geschreven over anorexiastrategie. Laat ik voorop stellen dat zo’n strategie hier niet aan de orde is !”

Deze aardige binnenkomer kreeg ik onlangs om de oren toen ik met een productiemanager sprak.

Organiseren is van oudsher een wereld van de Grote Mannen met de Grote Plannen. Het wereldbeeld dat het de topmanager is die de organisatie zonder veel tegenspraak naar zijn wil inricht. Ga maar na: het overheersende paradigma van de werknemer is nog steeds dat hij de ‘human resource’ is die het beleid en de strategie moet uitdragen. Daarbij moeten zijn doelen en verlangens in lijn gebracht worden met de bedrijfsdoelstellingen.