Is uw bedrijf fundamenteel gezond, wellicht zelfs winstgevend, maar ondervindt het toch ook: gebrek aan liquiditeit, behoefte aan meer heldere analyses, moeilijkheden met het aannemen van het juiste personeel, onzekerheid door ongelovige klanten, time management problemen, interne spanningen door teveel gecentraliseerde besluitvorming, schaarste in kennis en van risico’s, problemen met toeleveranciers, gebrek aan geloofwaardigheid bij kredietverstrekkers?
De bokswedstrijd bij Ajax. Met in de ene hoek Johan Cruijf: held, icoon, legende en orakel. En in de andere hoek Steven ten Have: organisatiekundige, hoogleraar strategie & verandering, President van de RvC. De wedstrijd is overgegaan in een conflict tussen mensen die niet zien dat ze totaal verschillend naar de wereld kijken, anders betekenis geven en verschillende oriëntaties hebben.
Cruijff denkt in voetballers, talent, team, groei en ontwikkeling. Hij weet uit eigen ervaring wat er voor nodig is om goed te worden, de beste te worden. Spelers omring je met mensen die hen helpen om beter te worden, als individu en als onderdeel van de elf. Als je Ajax zo benadert vloeien resultaten en geld daar als vanzelf uit voort. Dat is niet iets om je echt druk over te maken.
Ik werd wakker met een ingeving. Ik denk de crisis te kunnen oplossen.
We zitten in een crisis, dat is duidelijk. Een economische crisis die al een tijdje duurt (en mogelijk nog even aanhoudt).
Aan elk economisch vraagstuk ligt een verdelingsvraagstuk ten grondslag. Kijkend naar de basis van de economie, de ruil tussen aanbieder en afnemer, heeft klantgericht ondernemen momenteel niet vooral te maken met een soortgelijk verdelingsvraagstuk? Namelijk die van de (scheve) verdeling van klanten. En als dat zo is, is de crisis (deels) op te lossen met een ‘klantenherverdeling’?
Is het een stilte voor de storm? Zitten we in het oog van de orkaan, waardoor we op een dagelijkse basis onvoldoende geconfronteerd worden met de visuele tekenen van de gigantische transities die gaande zijn? In een zich transformerende wereld schijnt nog steeds de zon. In die wereld wordt het nog steeds elke week zondag waardoor je rustig met een kop goede koffie de rest van de zaterdagkrant en de Economist kan doorlezen. Dat daarin dan staat dat de Verenigde Staten over drie weken wellicht in een staat van ‘credit default’ verkeren als de politieke impasse niet doorbroken wordt, en dat een faillissement in Griekenland steeds dichterbij komt, levert op zo’n moment geen paniekerig gevoel op.
Het is alweer een dag op tien geleden dat Endemol bij monde van directeur Paul Römer aankondigde dat de producent een nieuwe reality soap heeft verkocht aan de Amerikaanse zender Fox. In deze nieuwe show, die misschien onder de titel “Iemand vliegt de laan uit” naar Nederland komt, krijgen de werknemers van een klein bedrijf de macht in eigen handen. Aangezien het crisistijd is betekent dit ook het nemen van harde beslissingen, zoals het ontslag van collega’s. De bekendmaking leverde zoals verwacht negatieve commentaren op. Ik zie ook interessante kanten.
Vanochtend hoorde ik op Radio 1 een woordvoerder van de transportbranche spreken over dramatische omzetterugval in zijn sector. Afhankelijk van de branche (automotive, bouw, chemie en textiel zijn het hardst getroffen) kan het omzetverlies oplopen tot 50%. Erger nog: het einde van de tunnel is nog lang niet in zicht. Dit zal er ongetwijfeld toe leiden dat er een shake out gaat plaatsvinden in de transportwereld. Vele branches zullen volgen. Kunnen bedrijven nog wel koersen op de begroting die ze in het najaar van 2008 hebben opgesteld? Neen! Een fundamentele herbezinning is aan de orde.
Bedrijfscrises leiden een sluimerend bestaan voordat ze zichtbaar worden in de (financiële) resultaten van ondernemingen. Vervolgens duurt het nog gemiddeld 16 maanden voor het management ingrijpt. Deze conclusies trekken adviesbureau Roland Berger en de Universiteit Leiden uit een onderzoek onder dertien Nederlandse ondernemingen die te maken kregen met een bedrijfscrises of herstructurering. De onderzoekers introduceren drie Trojaanse paarden die de verborgen oorzaak vormen van de moeilijkheden. Ik zou er graag één paard aan toe willen voegen.
