Tag: Dienstverlening

Afgelopen week liep ik langs het pand van het postkantoor in Amersfoort Noord. De vuilniswagen werd volgegooid met oud meubilair en billboards. Ze laten er bij TNT Post geen gras over groeien, alle 250 postkantoren worden in rap tempo opgeruimd. In totaal verliezen 2.400 mensen hun baan. Toen ik thuis kwam vond ik een ongeadresseerd kaartje met “Groeten uit” op de mat. Het was een reclamecampagne van TNT Post die hiermee de komst van de nieuwe servicepunten aankondigt. Ik dacht meteen: de koning is dood!, leve de koning! Ondanks de sluiting van de kantoren neemt het aantal plaatsen waar Nederlanders terecht kunnen voor hun bankzaken of het versturen van pakketjes en andere postzaken per saldo juist toe. En de service wordt nog beter….

Het nieuwe gastvrijheidstijdperk is uitgebroken en de gastvrijheidsrevolutie is al aan de gang. In het gastvrijheid-strijd-perk gaat het om de strijd en oprechte aandacht voor de klant. Klanten kijken sinds kort ineens heel anders naar het onderscheidende vermogen van hún dienstverleners. Gastvrijheid is het instrument voor de toekomst.

Een paar weken geleden kreeg ik een brief van mijn gemeente, Deventer. Het was me niet duidelijk dat ik nog een bedrag van 15,90 moest betalen, en nu werd er zwaar geschut ingezet. Kosten van de invordering, 46 euro, werden bij het verschuldigde bedrag opgeteld. Na een telefoontje werd mij verteld dat ik schriftelijk bezwaar diende te maken, en dat deed ik dan ook. Maar ja, om nu te gaan procederen om een bedrag van oorspronkelijk minder dan 16 euro is ook weer zo wat. Vorige week werd ik echter gebeld door een ambtenaar van de gemeente. Hij vertelde me dat hij me eigenlijk wel gelijk moest geven na het lezen van mijn brief. De door de gemeente gebruikte zinsnede kan inderdaad anders worden opgevat. Hij vroeg of ik bereid was om mijn bezwaar in te trekken en of hij het verder schriftelijk kon afhandelen. Nou, dat wilde ik wel. De kosten van aanmaning en invordering gaan retour en de gemeente past de beschikking aan. De ambtenaar liet er geen gras over groeien, afgelopen dinsdag lag de schriftelijke bevestiging in de bus.

Heb ik uw aandacht? Mooi. In gemeenteland heeft het K.C.C. zijn intrede gedaan. K.C.C. is de afkorting voor Klanten Contact Centrum. Burgers en bedrijven zijn tegenwoordig ‘klanten’. Dit naar aanleiding van het rapport Visie 2015, Publieke dienstverlening, professionele gemeenten van de commissie Jorritsma. Eén bezoekadres, één telefoonnummer, één email en één postadres. Via alle kanalen hetzelfde antwoord. De Klanten Contact Centers als verdeelstation. Kwaliteit wordt gemeten en vergeleken, transparantie in processen en producten! En, binnen 10 jaar hebben alle gemeenten in Nederland een gezamenlijk service center volgens het New Yorkse 3-1-1 concept. Dit kan bereikt worden door te investeren in personeel en een dienstverlenende cultuur. De menselijke factor en de dienstverlenende cultuur zijn enorm belangrijk (blz. 3/16). Hoera!, de hemel op aarde. Ik kan niet wachten, welke ‘klant’ wil dit nu niet?

Het kan een lastig dilemma zijn bij een conflict tussen klant en medewerker te moeten kiezen. Aan de ene kant is de klant koning, aan de andere kant is de medewerker ook niet bepaald onbelangrijk. Op de site van Alexander Kjerulf, de schrijver van “happiness at work” kwam ik een goed verhaal tegen met als boodschap dat het beter is om voor de medewerker te kiezen. Daar zijn de volgende redenen voor.