Ik ga binnenkort weer drie weken inspiratie opdoen in de USA. Kort voor vertrek neem ik dan altijd wat tijd voor een thematische reflectie op Nederland. Ditmaal was het thema toekomst. De Amerikanen kiezen een nieuwe president en wij kozen zojuist voor de toekomst van de Randstad. Dat leek me een mooie analogie om me eens te verdiepen in de Structuurvisie Randstad 2040 die het kabinet in september j.l. presenteerde.
Minister Bos heeft afgelopen weekend goede zaken gedaan in België door voor een appel en een ei Fortis Bank Nederland en ABN AMRO terug te te kopen. Nu dit achter de rug is kunnen we ons richten op de volgende ramp die zich al tijden voltrekt in het hogere onderwijs. De kenniscrisis. Studeren is tegenwoordig een parttime activiteit en de titel van student is aan hyperinflatie onderhevig (studenten vindt je tegenwoordig al op de lagere school….). Leuk bedacht allemaal van de beleidsmakers om de kenniseconomie te willen ‘pimpen’ door tempo beurzen in te voeren, hogescholen te prikkelen om de slagings- percentages kunstmatig te verhogen en vooral te sturen op output.
Op 7 februari van dit jaar hebben minister Klink en staatssecretaris Bussemaker (VWS) het Zorginnovatieplatform (ZIP) gepresenteerd. Dit platform heeft als taak het creëren van een goed innovatieklimaat en goede randvoorwaarden voor het uitvinden en invoeren van innovatie. Het innovatieklimaat is met name zorgwekkend wat betreft de samenwerking en communicatie. De leden komen uit de zorg, het bedrijfsleven, de wetenschap en de overheid. Ik vraag me af wat dit te maken heeft met het reeds bestaande Innovatieplatform van Balkende! Wat moet innovatiever worden georganiseerd? En is het innovatieklimaat in de zorg echt zo zorgwekkend?
Op 4 februari kreeg premier Balkenende, als voorzitter van het Innovatieplatform, drie plannen aangedragen voor innovatie. Voor de Nederlandse kust moet een eiland verrijzen waar duurzame energie kan worden opgewekt. In de Noordzee kan met een zogeheten ,,zandmotor” op natuurlijke wijze land gewonnen worden uit zand en zee. Zo ontstaat een landtong, waarop vervolgens woningen kunnen worden gebouwd. En bij de Afsluitdijk wordt een strekdam gepland om energie op te wekken. De premier steunde deze plannen.
In de jongste voorstellen neemt het kabinet een hele lange en voorzichtige aanloop om van de huidige ontslagvergoedingen een mobiliteitsinvestering te maken. Deze voorstellen raken echter ondergesneeuwd in de discussie over de hoogte van de vergoeding bij ontslag. Jammer, want een omslag in het denken over arbeidsmarkt en flexibiliteit is hoog nodig. Wie de moeite neemt om de adviesaanvraag aan de Stichting van de Arbeid (STAR) op zich in te laten werken ziet een paar lichtpuntjes.
Het kabinet is bijna klaar met het luisteren naar de samenleving. Honderd dagen lang de provincie in, het gaat je ook niet in de koude kleren zitten. Horen wat “de mensen” te zeggen hebben. Bijvoorbeeld over Europa, over moeilijke wijken, over kinderopvang en over ik weet niet hoe veel andere onderwerpen. Een goed bedoeld initiatief, maar in zijn uitvoering hopeloos ouderwets. Invloed van onderop wordt de nieuwe trend, ook in de politiek.
