Persoonlijk ondernemerschap bij de bakkerette.

De bakkerszaak bij mij in de buurt is kort geleden verbouwd en heeft inmiddels een trendy uitstraling gekregen. “de klant heeft nu eenmaal behoefte aan meerdere eetmomenten en daar wil ik mijn aanbod graag op aansluiten” antwoordde de semi-warme bakker op mijn belangstellende vraag over de uitbreiding. Hoe zit het met het interne ondernemerschap van de bakkerij, is die er ook op vooruit gegaan?

Tot voor kort beperkte hij zich tot de verkoop van achter in zijn zaak afgebakken brood maar inmiddels blijken de kernactiviteiten uitgebreid tot de verkoop van belegde broodjes en het uitbaten van een kleine lunchroom.
Toen ik zaterdagmorgen brood kwam kopen, stond er een lange rij in de zaak: er moest een nummertje getrokken worden en ik zou nog zeker 25 nummers moeten wachten. Er werd hard en snel gewerkt door de twee broodverkoopsters: een was in opdracht van de tweede met hoogrode kleur de broden in serie door de snijmachine aan het halen, terwijl de ander de bestellingen opnam en afrekende. Het zag er uit als een goedwerkend treintje.

Wat me verbaasde, was dat een “afbakker” met de lunchroommedewerksters en een van de broodjesverkoopsters achter in de lunchroom aan een tafeltje in gesprek waren. Daar eindigde ongeveer de rij, dus ik stond er vlak naast. Ze hadden het over de vraag waar ze dat weekend zouden gaan stappen. Nooit te beroerd om gevraagd of ongevraagd adviezen te geven over een
goede bedrijfsvoering, vroeg ik of ze hun collega’s niet moesten helpen bij het weg werken van de rij.
“Zij zijn van het brood en wij niet”was het antwoord.
“Zijn jullie dan geen collega’s? “ probeerde ik nog?
“De baas vindt het niet efficiënt” was het mij verbijsterende antwoord.

Een paar dagen later kwam ik bij toeval in gesprek met de bedrijfsleider van deze bakkerszaak. Ik complimenteerde hem met zijn mooie zaak. Toen ik hem vertelde dat ik onderzoek doe naar intern ondernemerschap en daar ook workshops over verzorg, kwam hij echt goed los:
“Medewerkers van vandaag de dag zien het werk niet meer, ze nemen geen initiatieven en kunnen niet denken als een echte ondernemer” zei hij met enig pathos. Ik vroeg hem wat hij eraan doet om ze ondernemender te krijgen. Toen hij zei dat hij zijn personeel duidelijke instructies hierover had gegeven, begreep ik dat hij nog een lange weg te gaan had.

Overigens heb ik vandaag vier maal thuis post bezorgd gekregen, dus de bedrijfsleider is in goed gezelschap.