Lang leve de freelancer !?

Bij meubelgigant Ikea voelt bijna de helft van de werknemers zich schuldig als hij of zij de eerste is die zijn tas pakt en naar huis gaat. Dat meldt Zibb.nl op basis van TNO-NIPO onderzoek. Uit hetzelfde onderzoek blijkt dat eenderde van de ondervraagden niet kiest voor een vakantiebestemming op basis van de eigen voorkeuren, maar voor een plek die achteraf de de interessantste verhalen oplevert. Geen wonder dat steeds meer werknemers freelancer willen worden. Moet het bedrijfsleven en de overheid blij zijn met deze trend?

Uit het berichtje op Zibb.nl blijkt maar weer dat de doorsnee werkende mens gebukt gaat onder sociale druk en liever niet af wil wijken van de middelmaat. Voor wie meer vrijheid wil en over waardevolle kennis beschikt staat de weg naar een bestaan als ondernemer open. Volgens Intermediair wil één op de zeven werknemers graag als freelancer aan de slag. Het vrije ondernemersleven trekt blijbaar, zeker bij een opgaande economie. Vooral werknemers in schaarse functies zoals consultants en ICT'ers is het bestaan als kleine zelfstandige in zwang.

Een flink deel van onze beroepsbevolking bestaan bestaat tegenwoordig uit flexibele kenniswerkers die op projectbasis door het bedrijfsleven en de overheid worden ingehuurd. Voor hun opdrachtgevers lijkt het aantrekkelijk om in zee te gaan met deze categorie. Je huurt ze in op projectbasis en nadat ze hun klus geklaard hebben vertrekken ze weer. Althans, dat is de bedoeling. In de praktijk echter zie je dat organisaties zich voor hun denkkracht totaal afhankelijk maken van deze consultants, IT-specialisten, projectleiders en hoe ze al niet meer mogen heten. Daardoor wordt er "gehopt" van klus naar klus, waardoor de opdrachtgever op jaarbasis niet alleen veel geld kwijt is, maar bovendien nooit eigenaar wordt van de kennis die de freelancer inbrengt.

Een analyse van kerncompetenties kan helpen om plekken aan te wijzen die bij voorkeur door vaste mensen ingevuld moeten worden. Een scherp onderscheid tussen kerntaken (zelf doen), specialistische inhuur (bij projecten) en flexibele capaciteitschil (voor opvang van pieken en dalen in het werkvolume) voorkomt onnodige inhuur van dure flexkrachten en bevordert de opbouw van eigen kennis.

Kom met uw praktijkervaringen op het terrein van managen en organiseren

Deel uw kennis, schrijf 3 columns of artikelen en ontvang een gratis pro-abonnement (twv €200)

Word een pro!

SCHRIJF MEE >>

Koen Van Damme
Lid sinds 2019
Hierop had ik, als ex-werknemer van Ikea toch even willen op antwoorden.
Dat de helft zich zou schuldig voelen is vrij normaal. Wie het parcours van Ikea, de "Ikea-way"-training en andere brainwashtoestanden, de druk op presteren, flexibiliteit, hard labeur voor weinig geld, kleine contracten, onzekerheden,... doorloopt zal zich schuldig voelen omdat de onderbezetting, de druk, het contract- en personeelsbeleid, té flexibel moeten zijn,...ertoe leidt naar... werkloosheid.
De andere helft zijn reeds jaren op Ikea en meestal gesyndiceerd. Die zitten dan ook in een confortabele zetel.Kwestie van een goeie verstandhouding met het vakbondsfront en liefst geen sociale onrust. Kost (veel) centen nietwaar!
China is dichterbij dan je denkt.
Trends voor 2012 volgens 10 trendwatchers - Innovatief Organiseren
[...] werknemers voelen zich gedwongen om – naast hun baan – betaalde klussen elders te zoeken. En zzp’ers die niet rond kunnen komen (zielepieten zonder poen), accepteren uit pure armoede kleine [...]